Rohingyalı 14 yaşındaki yetim genç Muhammed şöyle diyor: “Myanmar’daki topraklarımıza geri dönebilmemiz için Tanrı’ya dua ediyoruz. Annem ve babam da vefat ettiği için onlar için dua ediyorum.” Myanmar’daki anavatanına dönebilmek için dua ederek umutlu kalabiliyor. 

Bangladeş’teki dünyanın en büyük Kutupalong mülteci kampının kalbinde yaşayan Muhammed, Ramazan deneyimini paylaşıyor. “Ramazan ayında oruç tutuyoruz, Kur’an okuyoruz. Sonra orucumuzu açıp teravih kılıyoruz… Allah’tan yardım diliyoruz.” 

Evlerinden uzakta altıncı Ramazan ayı geçerken, Muhammed gibi Rohingya mültecileri de mücadeleye devam ediyor. Muhammed şunları anımsıyor: “Myanmar’dan kaçtığımızda birçok zorluk yaşadık… İnsanlar acı çekti.” Ancak kendi zorluklarına rağmen Muhammed başkalarına yardım etme arzusunu sürdürüyor ve barışın gelmesini ümit ediyor. “İnsanlara yardım etmek istiyorum” diyor, “Böylece barış içinde yaşayabiliriz.” 

Bangladeş’in Cox’s Bazar kentinde 2017 yılında zulümden kaçan yaklaşık bir milyon Rohingyalı mülteci yaşıyor. Bu kişilerin yarısından fazlası çocuk, yüzde 52’si ise kadınlar ve kız çocuklarından oluşuyor. Koruma, yiyecek ve barınma gibi temel ihtiyaçlar için yalnızca insani yardıma güveniyorlar. Bangladeş’in doğal afetlere karşı savunmasızlığı nedeniyle Rohingya mültecileri kasırga, sel ve toprak kayması nedeniyle artan risklerle karşı karşıya. Şu anda altı yıla yayılmış olan kriz, resmi olarak uzun süreli bir durum olarak kabul ediliyor.  

Mülteci Zekât Fonu aracılığıyla yapılan katkılar bu kişilerin hayatlarında kalıcı bir etki yaratıyor, onlara çaresizce ihtiyaç duydukları desteği sunuyor ve onları barış ve onurla dolu bir geleceğe bir adım daha yaklaştırıyor.